taki moj koniec i poczatek

nie słyszę swoich myśli,
gubię się w tłumie.
strach daje o sobie znać.
przechodzę jednak przepełniona
pewnością siebie z uniesiona głową.

wszystko wokół ma dziwną moc,
ogarnięta zdziwieniem idę dalej.

zieleń pochłania mnie cała –
tak nagłe wszystko znikło,
chwila, gdzie jestem tylko ja i
ten cały duży zielony świat.

zgasło słonce,
przestało do mnie mówić promieniami.

zieleń wyblakła,
niebo czarniało nie widać
ani jednej z pięknych gwiazd.

ptaki wzbiły się w niebo
i tak szybko jak były w górze,
tak szybko martwe znalazły się na ziemi.

i także ja umieram,
wtulona w zieleń i już dawno
umarłą ziemie.

lekko ubrana, mogąca lekko się
wznieść –
umieram
wśród piękna…

autor

blackflower

Napisany: 2009-08-24 Dodano: 2009-08-24 11:20:03

Ten wiersz przeczytano 464 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Bez rymów Klimat Smutny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie