Taki sobie Rumcajs
Ku pamięci Panu Jackowi-Rumcajsem zwanemu ,bezdomnemu z mojego osiedla.
Jego domem ziemia była
Co noc do niej się przytulał
Dobre słowo miał dla innych
Składał głowę na tekturach
Wybrał życie proste może
Choć kształconym był człowiekiem
Zgubił sens na swojej drodze
Choć niemłody był już wiekiem
Idąc,gdy zataczał koła
Dzieci nie robiły krzyku
Rumcajs znany był dokoła
Nieraz leżał na chodniku
W noc styczniową mroźną,jasną
Do snu ziemią utulony
Rumcajs już na zawsze zasnął
Tylko potem biły dzwony
I brakuje pana z brodą
W krajobrazie mego dnia
Ta historia niech przestrogą
Dla tych co chcą sięgnąć dna.
Komentarze (28)
wiersz jest przykładem wyborów ,zbiegów okoliczności
,które wpływają na życie , w wersach przybliżasz
człowieka jego śmierć,prosto ,po ludzku
tacy ludzie maja wiele tajemnic .. i podziwiam ich za
odwage .. takiego zycia.. !! +
Bardzo sie wzruszyłam - wielu jest takich "Rumcajsów",
których życie takie
jakie opisujesz w wierszu. Bardzo ładny wiersz,
zgrabna lekka forma, rytm i rymy
super - czyta się przez to jednym tchem.
Chę tym wierszem powiedzieć ,że każdy człowiek
zasługuje na szacunek , nawet taki brudny , bezdomny
łachmyta ...ja go znałam osobiście ...miał ciężkie
życie i dobre serce...nie oceniajmy ludzi
powierzchownie.Cieszę się ,że wielu z Was myśli
podobnie do mnie.
Wiersz bardzo ladny ... szkoda Rumcajsa .
Aga jestes bardzo szlachetna osoba.
prosty twój wiersz i w nim proste słowa,
czujące serce i myśląca głowa -
i to w nim cenię jeszcze najbardziej,
że takich "Rumcajsów" nie masz w pogardzie!!!
Smutne, ale pieknie ujete.
W moim rodzinnym mieście Gorzowie taką znaną,
wzbudzającą ciekawość i kontrowersje osobą był Szymon.
Bardzo barwna to była postać za swoją barwność
doczekał się zabawnego pomnika z brązu Szymon toczący
kółko kijem. Miło że swojego bezdomnego uwieczniłaś w
wierszu.
Poruszający wiersz z dobrym rytmem, pięknie to
napisałaś...
Bardzo ładny wiersz świetnie prowadzony od
początku-niestety bardzo wielu Jemu podobnych tej zimy
nie przetrwa,gdyż zabrakło dla nich miejsca na
świecie,znieczulica i to bardzo jaskrawa idzie od
góry,a nie od dołu,a pokazywane ,,Bale bogaczy"tylko
przypominają nam kto tutaj trzyma puls..powodzenia
Słaba ludzka istota, z łatwością gubi drogę w tym
życiu pełnym pokus... Twój wiersz to nie tylko
przestroga, ale i piękny hołd dla ''zagubionego''
człowieka
Przestrogi są ważne, tak jak i Twoja... Ale czy umiemy
z nich korzystać? Często jest zbyt późno... Więc nie
bądźmy mądrzy po szkodzie...
Niech będzie przestrogą,piękny wiersz