Taki tam wiersz 4

Złapałem anielicę za skrzydła złamane.
Nie mogła odlecieć, to ją pożyczyłem.
A może wziąłem? A może to koszmar?

W krwi czerwonej, w zielonej trawie
stoję przemoczony - kolumna łez.
Anielica w moim ręku ognisko pali.
Wierci, kręci, płomieniem dręczy.
Pragnę wyrzucić, zniszczyć zło.
Nie... Przyklejona tortura ciepła.

Postawiłem świat na stoliku z prawej.
Złote plaże, nagie klify nie przyjęte.
Z lewej życie poorane dość rozlegle,
utopione w azbeście skruszenie.

Dziś mnie złowiono, dziś zniewolono.
Jestem pod czarnym zaborem,
jestem już tylko zamkniętą księgą.

autor

Zbuntowany Wędrowiec

Napisany: 2007-11-04 Dodano: 2007-11-04 20:57:29

Ten wiersz przeczytano 727 razy

Oddanych głosów: 1

Rodzaj Bez rymów Klimat Melancholijny Tematyka Na dobranoc

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie