Takie taaam...
Wybaczcie moją nieobecność?!...
Kiedy tysiąc sto nas dzieli
wspólnie wypatrujemy chmurę
oszukując pola magnetyczne
wzbijamy się w niebo aby
poczuć lekkość rozkoszy
która skrywa nasze lęki
zamienia w płacz
z orgazmem i grzmotami
leje na ziemię tworząc
chwasty które ktoś zrywa
Ale my wiemy - natura jest piękna
chmur nigdy nie zabraknie
https://www.youtube.com/watch?v=EmsyXRw3KuI
autor
Piorónek zbójnicki
Dodano: 2018-03-24 01:26:59
Ten wiersz przeczytano 845 razy
Oddanych głosów: 13
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (17)
Życie na walizkach, tysiąc sto w jedną...
tysiąc sto w drugą a ono płynie sobie strugą.
Pozdrawiam Piorónku, trzymaj się mocno. Też jestem.
zgadzam się - taaakie taaam :)