Tak...To Ja...

Dla wszystkich tych,ktorzy dzieciece lata spedzili bojac sie w ukryciu...

Wymykaja sie spod zacisnietych powiek,
wypalaja smugi na policzkach...Lzy...
Juz nie boli
tak bardzo jak kiedys...
Juz nie wazne...
Probuje doprowadzic sie do ladu...
Nie czuc juz
i nie myslec...
Oczyma duszy
widze jednakze
mala,brudna dziewczynke
placzaca cichutko pod stolem kuchennym...
Patrze w jej pelne strachu i trwogi oczeta...
na siniaki licznie pokrywajace wychudzone,blade cialko...
Na jej wyraz twarzy,
kiedy karzaca reka rodzica
wyciaga ja z kryjowki....
Tyle bolu,zalu,lez...
Tyle...nienawisci...
Nie widze juz dziecka w jej oczach...
Ono juz dawno umarlo
pomiedzy jednym a drugim uderzeniem,szarpnieciem,kopnieciem...
Spoglada na mnie wzrokiem doroslej,
doswiadczonej i zmeczonej zyciem
kobiety...
Juz nie placze...Zacina usta...Patrzy zimno...
Wyglada tak znajomo...
i...
Rozpoznaje ja w sobie po raz kolejny....
Tak...
To ja...

....a tak bardzo bym chciala zapomniec...

autor

senna

Napisany: 2006-11-08 Dodano: 2006-11-10 14:19:16

Ten wiersz przeczytano 419 razy

Oddanych głosów: 11

Rodzaj Nieregularny Klimat Smutny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie