Tamta miłość żyje we mnie
Zamyślona w ciszy,
w pięknych wspomnieniach,
o których już nigdy nie usłyszy,
błądząc w beznadziejnych marzeniach.
Dwa spojrzenia się spotkały
i wróciła przeszłość nierealna.
Nasze serca szczerze nie przyznały,
że to miłość tylko dla nas niewidzialna.
Ukrywane uczucia nie przeminęły,
one zyją we mnie,
jak nieproszony gość...nie zniknęły.
Tylko nikt tego nie rozumie.
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.