Ich potęga
Pod wielką i straszna burzą
biedne serca dwa,
które zawsze sobie służą.
Swiatło długą noc przetrwa
związane razem swym ubóstwem
za soba ciągną czarne wstęgi
razem je wybielając, ale nie oszustwem.
I nikt nie potrafi ogarnąć ich potęgi
autor
miluska
Dodano: 2006-11-18 19:48:48
Ten wiersz przeczytano 474 razy
Oddanych głosów: 7
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.