tamte żniwa…

odkurzamy starocie... ciąg dalszy...

kiedy byłem mały
a sięgnę pamięcią
tamte piękne żniwa
wciąż wspominam z chęcią

na kosiarce ojciec
snopki kijem składał
a brat lejce w dłoni
no i końmi władał

żeby nie skręciły
by się cięło prosto
mocno nie spociły
a więc nie za ostro

pole podzielone
na ileś tam działek
jak kto związał swoje
to przechodził dalej

do wiązania była
wciąż pomoc sąsiedzka
ja u was - ty u nas
pamiętam od dziecka

niosłem podobiadek
w cień pod starą gruszę
przerwa na posiłek
a ja z końmi muszę

by się nie splątały
albo nie spłoszyły
kiedy dziki gołąb
frunął co miał siły

potem podwieczorek
także dostarczałem
wieczorem z wszystkimi
stygi też stawiałem

a po cięciu zwózka
do stodół i w stogi
chleb uprzątnąć z pola
by nie był za drogi

czas snopowiązałek
kosiarki zaś w kącie
traktor je holował
a konie na łące

gruszę wyciąć trzeba
by nie przeszkadzała
podobiadków nie brak
wieś nie pomagała

wszystko się zmieniało
wciąż realia nowe
żniwny czas się skrócił
prawie o połowę

a teraz kombajny
na pole wkroczyły
więc jednym dniem prawie
żniwa się skończyły

brak stogów na polach
i pusto w stodole
ziarno dziś w spichlerzu
lub w elewatorze

już nie tamten klimat
który był przed laty
wszystko psuje Unia
no i te dopłaty:)))

Tomek Tyszka
30 07 2013 Hull

po małych korektach...

autor

Tomek Tyszka

Napisany: 2013-07-30 Dodano: 2015-08-04 21:18:16

Ten wiersz przeczytano 1935 razy

Oddanych głosów: 29

Rodzaj Wolny Klimat Rozmarzony Tematyka Praca

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie