Tańcząca w pozytywce

Dziś chowam w pozytywce zamkniętą na milion spustów
ujście sfer myślowych o słowach jakże pięknych.
Przeklętych i niespotkanych.
Zakopuję na wyspie wspomnień.
Katorżniczo zabiegam o szlak przejścia
na jak dotąd surowa ziemię,
oblepioną jałową zmazą,
bijącą o chęć pokrzepienia.
Czymże trud spojrzenia ślepca
ma zostać obdarowany?

Wciąż nie widzę szlaków.
Przed oczyma ślepca mogiła na wyspie wspomnień.
Zdatny klucz co posiadła luba czysta jak łza
wacha się użyć,
zacierając tym szlak niemalże niewidoczny.

W pozytywce nucę ogień,
zdołający nie sparzyć jedyną jak wiosnę piękną,
oba słowa zwracające spojrzenie ślepcowi,
a wewnątrz tańcząca nigdy nie straci swego uroku..

B

autor

maniana619

Napisany: 2010-07-11 Dodano: 2010-07-11 01:28:21

Ten wiersz przeczytano 603 razy

Oddanych głosów: 1

Rodzaj Bez rymów Klimat Dramatyczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie