Tańczę

Dziewczynie, dla której me serce bije, a która nigdy nie bedzie moja.

Przechodzisz koło mnie gnana wiatrem szczerości.
Uśmiechasz się do mnie, twoje usta wywołują u mnie żądze.
Tak bardzo chciałbym je dotknąć swoimi ustami.
Przesyłasz mi ciepłe spojrzenie.
Wiele bym dał by być twoimi oczami.
Już chcę Cię złapać, przytulić.
Już Cię nie wypuścić z mych objęć.
Lecz ty idziesz dalej.
Nigdy nie będziesz moja,
ja zawsze będę twój.
Więc przyoblekam się w czerń,
wychodzę na parkiet i tańczę.
Bo tylko to mi pozostało.
Tańczę, przeklinam to życie,
bo kocham cię i nienawidzę.
W oczach mych szaleniec się błąka.
Tańczę, rzucam się w płomienie,
naprzeciw fali wychodzę.
Tańczę, a w tańcu zatracam siebie.
I jedyne co mi pozostało,
to zapach wiosennych róż.

Tak bliskio, a tak daleko

autor

Tryku47

Dodano: 2006-08-13 22:13:17

Ten wiersz przeczytano 428 razy

Oddanych głosów: 6

Rodzaj Bez rymów Klimat Smutny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie