Taniec z LSD

Jest szał światła, wrażeń huk. Wszystko się kolorowo i zwiewnie toczy, bujam się , kotłuję, zamykam oczy... Wszystko skacze i płonie, sztywnieją dłonie. Oniryczne upojenie, organizm szaleje. Krew z boskim roztworem płynie prosto do mózgu. Jest cudownie! - trochę się chwieję...

Jestem z nią, lecimy w niewypowiedzialnej przestrzeni. Jesteśmy młodzi, niezniszczalni i w sobie zatopieni.. Jest muzyka, to nasz czas! Wyrywamy z życia co się da. Dla nas wszystko, to i tak fatalna gra. Kolory, mgła, zapomnienie. Jej gorące ciało i powiek drżenie. Wszystko płynie w odurzeniu, wibrujemy, przestrzeń znika. To koniec, świadomość się zamyka.

A po wszystkim, wczesnym rankiem pryska czar. Dno i rozpacz, cichy szloch. Gdzie jest sens? - pytasz mnie. A w mej głowie pustka. Jestem sam. Chciałem rozbić urojeniem codzienności mur. Teraz biorę do ręki sznur. Chciałbym mieć nadzieję, ale kto mi ją da?

autor

sacreble

Dodano: 2008-08-06 15:37:49

Ten wiersz przeczytano 915 razy

Oddanych głosów: 5

Rodzaj Rymowany Klimat Dramatyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie