TANIEC MOJEGO UMYSŁU
W tańcu życia tak lekko zwinnie
poruszać się chcę naucz mnie tego
jedna myśl żądza chwila zatracenia
pragnienie dotyku jest silniejsze
od siły wodospadu to zmysł przenikliwy
nadrzeczna łąka emanuje spokojem
z jasnego nieba meteoryt spada
odważne spojrzenie w oczy wzruszenie
nie czekaj nie dumaj pragniesz wiem
przytulaj
jestem twoja ta którą w snach odwiedzasz
taniec daje radość wyzwolenie zmysłów
zaproś mnie zatańczymy razem go od
nowa
co chcesz powiedzieć można wytańczyć
wtedy już nic się nie liczy wciąga jak
narkotyk
sprzyja zdrowiu uskrzydla duszę muzyka nie
zna granic.
Komentarze (44)
Taniec to ciekawa rzecz, choć nie tańczę :) Pozdrawiam
serdecznie +++
ładna liryka. sama lubię tańczyć, więc Twój wiersz
przypadł mi do gustu.
pozdrawiam z uśmiechem :)
Pozdrawiam serdecznie :)
Muzyka i taniec mogą dać dużo przyjemnych wrażeń :)
Zgadzam się w pełni z (Olą) :)
Miłego wieczoru
Tak to prawda przez taniec można ukazać swoje odczucia
jak i uczucia?
Magnolio, tym wierszem swoim tańcem życia chcesz iść
tylko z nim i niech wam gra najpiękniejsza muzyka
świata:)
Pozdrawiam jak zawsze serdecznie i z uśmiechem, Ola:)
Bardzo ładnie tanecznie:)
Pozdrawiam
Marzę o takim tańcu przez resztę życia - romantycznie.
Pozdrawiam serdecznie z uśmiechem wiosny.
Romantycznie, optymistycznie, ładnie.
Miłego wieczoru MAGNOLIO.
Pozdrawiam serdecznie:)
Zmyslowo :)
Pozdrawiam:)
Piękny Twój taniec,podoba się wiersz.
Pozdrawiam MAGNOLIO.:)
taniec daje radość
wyzwolenie zmysłów
przetańczy całą noc...
Piękny i zmysłowy taniec...
Miłego dzionka:)
Pięknie i bardzo romantycznie. Pozdrawiam serdecznie.