Tata
W krzywym zwierciadle widzi świat.
Nie rozpoznaje twarzy bliskich.
Czas stanął w miejscu -
zmiana pasma wspomnień.
Transformacja z destrukcją
chichoczą w kącie głowy.
Dziko cwałują komórki szare
by stanąć na peronie dziewięćdziesiątym.
Mojemu Tacie
Komentarze (23)
Czytelnie o chorobie Alzheimera, która dotyka
najczęsciej osoby po sześćdziesiątym piątym roku
życia.
Jeśli dobrze czytam peel zapadł na nią
w wieku dziewiędziesięciu lat.
Trudny czas dla rodziny. Pozdrawiam:)
Czytelnie o chorobie Alzheimera, która dotyka
najczęsciej osoby po sześćdziesiątym piątym roku
życia.
Jeśli dobrze czytam peel zapadł na nią
w wieku dziewiędziesięciu lat.
Trudny czas dla rodziny. Pozdrawiam:)
Przykre, że nie będzie mógł tego wiersza przeczytać.
pozdrawiam, cieszę się, że zajrzałaś. :):)
Człowiek z demencją, to już inny człowiek....
Ale właściwie ten sam ojciec, mąż, dziadek. Ale 90 lat
to piękny wiek, daleko powyżej przeciętnej życia
mężczyzn. Demencja przygotowuje rodzinę do śmierci
ciała, podczas gdy dusza powoli opuszcza już ten
świat.
Nie wiem jak pocieszyć.... Może trzeba zaakceptować
naturalny bieg rzeczy?
Pozdrawiam najserdeczniej i dziękuję za liczne
odwiedziny.
Życie jedna krótka chwila,
jakże szybko przelatuje,
ludziom czasem pamięć znika,
starość rządy obejmuje...
Niestety taki to urok starości,
która u większości będzie gościć.
Mój ojciec po wylewie miał podobną sytuację.
Tylko współczuć. Pozdrawiam i życzę miłego dnia :)
Witaj.
90 lat, to godny i sędziwy wiek, tak wyczytałam z
wiersza, “dla Taty”.
Życzę, Twojemu Tacie, zdrowia.
Wiersz osobisty.
Pozdrawiam serdecznie.;)
bardzo osobisty, smutny wiersz+:) pozdrawiam
starość bywa smutna.