TATKO
Zbyt długie to było czekanie,
nikt lat straconych nam nie wróci.
Czy w sercach mieszkało kochanie,
gdy człowiek tak często się smucił?
Lecz warto było się odnaleźć,
zapomnieć te lata milczenia.
Przekreślić urazy i żale
i wreszcie zacząć się doceniać.
Przez życie kroczymy z nadzieją,
żyć dobrze to przecież jest sztuka.
Niech smutek nam wiatry rozwieją,
szczęście nieśmiało w drzwi zapuka.
Raduje się dziś moja dusza,
chociaż nie wszystko idzie gładko.
To słowo chyba zawsze wzrusza,
kiedy mi napisałaś ,,TATKO ,,.
Jan Siuda.
Komentarze (17)
jest nadzieja... aż serce się rozpromienia :-)
Janku całkowicie zgadzam sie z Toba - pozdrawiam
bardzo miłe i wzruszające
Pięknie, ciepło, wzruszająco uczuciowo.
Pozdrawiam:)
Wzruszajacy wiersz:-) jak dobrze mimo wszystko sie
pojednac i budowac nowa przyszlosc razem:-)
Ładnie "Tatko". Kiedyś trzeba wybaczyć, chociaż w
sercu coś tam uwiera. Miłego Janie:)
Bardzo uczuciowy wiersz, pozdrawiam
ładny wiersz o miłości :)
często w życiu nienawiści
zapominamy o najbliższych
co nie Tatko
- a ty o mnie nigdy w:)
Piekny wzruszajacy wiersz ,pozdrawiam serdecznie
zapomnieć dawne urazy i usłyszeć "TATKO"
wzruszyłam się
pozdrawiam serdecznie:)
Bardzo dobry i ładny wiersz o miłości
rodzicielskiej,zerwanym kontakcie i ponownym jego
odnowieniu.
Wspaniale,że się można po latach dogadać i tak trzeba
"trzymać".
Mnie strasznie mojego Taty brakuje,byłam ogromnie z
nim związana emocjonalnie...
Niestety zmarł doczekawszy wnuka,
ale nie nacieszył się kontaktem z nim długo...
Bardzo,bardzo podoba mi się Twój emocjonalny wiersz :)
Dobrej nocy życzę
Pięknie o wybaczaniu i miłości.Pozdrawiam:)
Bardzo ładny radosny wiersz. Pozdrawiam:)
Bardzo czule to napisałeś.Serdecznie pozdrawiam.