Tato

Gdy wczoraj śnieg padał
A w domu pachniało kawą,
Jeszcze byłeś.

A gdy smialiśmy się oboje
Z nieśmiesznego żartu
Jeszcze byłeś.

I wtedy gdy wracałam
Krzyczałeś że nie mam czapki
Jeszcze byłeś

Dziś, gdy po kawie tylko kubek
A po śmiechu puste echo
I gdy czapkę teraz noszę

Teraz też jesteś
Tylko gdzie indziej
Za daleko, Tato...

Zamiast dedykacji posłużę się cytatem ks. Twardowskiego: "Tłumaczył że wieczność jest tylko jedna że już są razem chociaż się nie widzą że miałby ochotę nagadać jej serdecznie choćby w przedpokoju ciepłym od ubrań przecież tylko nieobecni są najbliżej"

autor

papier-i-nektarynki

Dodano: 2006-02-14 20:37:26

Ten wiersz przeczytano 699 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Bez rymów Klimat Rozmarzony Tematyka Wiara

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie