Tatrzańska melancholia
To tylko melancholijna tęsknota za górami, które kocham najbardziej i gdzie zawsze powracam ciałem i duszą...
Góry bajeczne, czarowne, przepiękne; Bogiem
dane,
Obiekt tęsknoty i wspomnień, me Tatry
ukochane.
Miejsce gdzie zawsze ochoczo powracam
wciąż myślami,
Ukłon głęboki uczynię pokornie więc przed
wami.
Nieba błękitu sięgają wyniosłe wasze
szczyty,
Białą pierzyną obłoków niejeden grzbiet
okryty.
Ścieżki prowadzą w krainę cudowną
tajemniczą,
W której codzienne kłopoty i troski się nie
liczą.
Ciałem i duszą powracam wciąż do was Tatry
moje,
Ku wam myślami wędruję, tu ciągle serce
koję.
Siłę dajecie do życia, natchnienie do
pisania,
Waszych uroków i piękna poezją opiewania.
...jednym wierszem nie da się opisać piękna, uroków i bogactwa tych pięknych gór, więc niejednokrotnie w nie powrócę wersów słowami.
Komentarze (29)
Czarujesz pięknymi opisami gór.
Jesteś szczęśliwym człowiekiem, bo umiesz cieszyć się
tym co Pan Bóg stworzył. Pozdrawiam
Tak i chociaż napiszesz ich sto- to i tak nie będzie
to wszystko przy takiej miłości do czegoś co tak
bardzo kochasz,a piszesz temat naszych gór jakbyś był
jedną częścią z nich-to jest Twoje życie,a opisujesz
nam to w bardzo przejrzysty sposób za co Tobie
dzięki..powodzenia
Wiem coś o tej miłości do gór...Hole,moje Hole
ukochane Hole,ftoz wos tak rod widzi jako my Górole...
Góry jednoczą nasze myśli
Podobno z Kasprowego to nawet do Boga bliżej ...lubię
te Twoje wiersze o górach a pewno dlatego, że też mam
do nich sentyment. Szkoda tylko , że jak na razie to
mogę sobie o nich tylko poczytać.
Poezja opiewająca uroki Tatr, zawsze mnie cieszy, bo
one są także jedną z moich miłości i jak w starej
harcerskiej piosence, ich ostrzem palce raniłem nie
raz...
Jak zwykle pięknie opisujesz góry i prowadzisz nas jak
wycieczkę po szytach i zakamarkach tajemnych...kocham
morze i zazdroszcze że nie umiem tak opisać jego
piękna...
Góry...... kto czuły na piękno musi je pokochać.
Pięknie napisany wiersz.
Wracaj, bo potrafisz je pięknie opisać, a miedzy
wierszami tę miłość daję się wyczuć! Każdy Twój wiersz
to uczta!
Blisko nieba stojom Tatry- dyscyk pado,dujom wiatry_
jok byk pedziała Skorusa - wej hań ku nim rwie mi si
dusa!
za każdym razem pięknie po górach oprowadzasz, więc i
trochę melancholii się przyda
Też kocham wędrówki po górach, więc dobrz rozumiem
Twój zachwyt nad nimi.