TEATR JEDNEGO WIDZA

No tak , można powiedzieć - ot życie. Jednak temat
posiada szerokie spektrum- jest w nim głębia myśli i
refleksji.

doskonały a przedstawianie musi trwać ;). pozdrawiam
ciepło :)

jedna tylko uwaga: napisałbym ten wiersz w osobie
trzeciej, nie pierwszej; tym razem mój + to nie jest
wdowi grosz, chylę czoła i pozdrawiam:)

Piękny wiersz... jestem pod wrażeniem... :)

Jestem pełna podziwu! Słowa realistycznie wylane na
papier.

Każdy człowiek posiada wiele masek, tylko dzieci
zakładają maski bawiąc się

monolog to sztuka rozmowy z samym soba tak aby nie
nudzic słuchajacych a zainteresowac swoimi
wypowiedziami innych ....ciekawie to
ukazujesz...brawo...

Scena Monodram i Teatr Jednego Widza,
codziennie przed lustrem sam siebie zohydzam, by w
finale, przed zejściem
(ze sceny) poddać swoją grę do oceny;
"ACTA EST FABULA" Oktawian August, Cezar.

Życie przyrównane do teatru, w którym repertuar jest
ograniczony do tragedii, tragikomedii.Istotnie w takim
repertuarze nie każdy umie, czy chce grać.Choreografię
kojarzę z baletem, tańcem, czyli specyfika jeszcze
bardziej zawężona., ale być może taki jest zamysł -
taniec życia.Ja też wolę w życiu grać różnorodne role
i nie wszystkich sie podejmuję.Wolę też szeroką
publiczność, nie koniecznie oklaskującą.Wiersz w
każdym razie do myślenia.

Wiersz bardzo ladny , swietne porownania moje
refleksje to tego zycia ze jest wartego nie tylko
teatru ale czasem i cyrku. Podobno w zyciu byc dobrym
aktorem bardzo sie oplaca ... wiesz sa piekne slowa
piosenki " Caruso "La potenza della lirica dove ogni
dramma é un falso Che con un po' di trucco e con la
mimica puoi diventare un altro ..." Moc liryki jest
tym ze kazdy dramat moze byc falszem , troche tiku ,
troche mimiki i mozesz stac sie kims innym ...
sites.google.com/site/krainanigdy/muzyka---co-lubi-slu
chac-ruben/lara-fabian/caruso

Jedno jest pewne.. nie korzystam z podpowiedzi
suflera..wiersz ma szerokie dno ...pozdrawiam

odmówić gry do dowód nie tylko odwagi, ale i
niezależności, niewielu może sobie na taki luksus
pozwolić... a szkoda... refleksyjny wiersz, pozdr.

Na arenie (scenie) życia każdy gra wciąż a ról nie
sposób odmówić można co najwyżej grać je zgodnie z
sumieniem.

role odgrywane na scenie życia dają charakterystykę
postaci, komponują kontekst, ale i są szansą dla
postaw... ciekawa puenta, rezygnacja z roli, być może
intratnej, lecz niezgodnej z poglądami, wyznawanymi
wartościami... ciekawy, wieloznaczny wiersz,
pozdrawiam

smutek z dwóch powodów, bo życie to nie gra kostiumowa
i oczekiwanie na oklaski a drugi powód to gdy tylko
samotnie Zycie to iskra niezbadane są jej porywy i
tajemnice Zanurzanie się w niej, to tworzenie zlewanie
się w harmonii z naturą Wiersz przekorny taka rola
gatunku +Pozdrowienia