Teatr życia
Słowa jak motyle i ptaki
W twoim mieszkaniu zawieruszyły się
moje słowa z przed lat
znajdują się pośród pamiątek
z wielkiego świata, bo
jesteśmy w wielkim świecie
Dzisiejsze słowa znajdą skromne
miejsce w szufladach teatru życie
Usadowią się na krawędzi gdzie
siadają gołębie
Wypatrujesz ich , moich słów
usłyszysz echo łopotu skrzydeł
Oczekiwanie
Autor:slonok
Komentarze (6)
Bolesławie jak najbardziej na tak
prawdziwa scena życia
Ladnie:)
Pozdrawiam.
zamyśliłam się nad Twoim wierszem...
Pochowoane nasze wiersze sprzed lat miło jest
odnaleźć... Pozdrawiam ;))
Bardzo ładny wiersz:)))
śliczny wiersz :))))))