Tęczowych obłoków

Nie wiem kim byłeś, lecz wiem kim jesteś.
Nie pomówię już z tobą o moich utęsknionych powiekach,
co opadają mechanicznie.
Nie obejrzę z tobą mojego snu o miłości.
Nie wspomnę przy tobie piękna krajobrazu.
Nie obrócę się, by pokazać ci się z każdej strony w nowej sukience.
Nie usłyszę kochania mojego imienia w twoich ustach
i sama też nie wymówię już tak twego…
Za wiele bólu, choć dla mojego losu jeszcze nie dość.
Doświadczaj mnie, zniosę.
Jest mi przykro, słodki smak sprawi mój uśmiech.
A gdy płaczę, otrę łzę,
ale będę trwać pośród różnokolorowych liści,
tęczowych obłoków i żyznej ziemi.
Będę tam, gdy ty nie będziesz wiedział gdzie się znaleźć,
bo już siebie utraciłeś.

Magdalena Gospodarek

autor

espressivo

Napisany: 2012-11-06 Dodano: 2015-06-05 00:04:11

Ten wiersz przeczytano 416 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Bez rymów Klimat Refleksyjny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie