Telefon z Ukrainy
Kiedy lekcja języka polskiego
wchodzi w decydującą fazę,
nastoletni Timur
dyskretnie opuszcza salę,
by pod osłoną ciszy
porozmawiać z ojcem.
Chociaż dzieli ich porządek świata,
obaj okopali się na froncie.
autor
Rad1
Dodano: 2024-03-14 09:41:33
Ten wiersz przeczytano 299 razy
Oddanych głosów: 6
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (7)
Wymowne.
przejmująca codzienność Ukraińców.
Jeśli strona ma przestać jutro działać, to Dziękuję za
każde słowo, głos, uprzejmie wyrażoną opinię i mam
nadzieję, że gdzie indziej przyjdzie mi mieć
przyjemność czytać taką twórczość :) Pozdrawiam
Serdecznie +++
Pozdrawiam z plusem
Smutne, jak wojna wciąga całe pokolenia, nawet ci nie
walczący są żołnierzami
Smutne, jak wojna wciąga całe pokolenia, nawet ci nie
walczący są żołnierzami
Subtelny moment z życia nastoletniego chłopca, który
znajduje chwilę, by rozmawiać z ojcem, ukazujący
pomimo różnic kulturowych i doświadczeń, silne więzy
rodzinne między nimi.
(+)