Teoria Nieba cz.1

Smutny jest los człowieka.
Wciąż niepewny jest,
Czy ktoś na niego czeka.
Czy znajdzie miejsce, gdzie
Odpocznie po trudach drogi,
Położy obolałe nogi,
Uzyska chwilę wytchnienia.
Radość ta ma potrwać wiecznie,
więc nie wie czy nie zapragnie,
Wątpi tak szkaradnie,
Niepewny jest
Czy poczuć nie zechce,
Jak chęć wędrówki
W pięty go łechce.
I choć jest mu doskonale,
To czy na pewno pragnie,
By tak było stale?
Zechce ruszyć wnet przed siebie,
I choć może jest to dziwne,
Nie wytrzyma długo w Niebie.

autor

Jaskier16

Napisany: 2005-01-04 Dodano: 2005-01-05 20:41:23

Ten wiersz przeczytano 482 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Rymowany Klimat Obojętny Tematyka Wiara

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie