Teściowa mym skarbem erekcjato

Wiem, że błąd w życiu popełniłem,
Lecz ponoć serce, to nie sługa
Z rozpędu więc się ożeniłem
A teraz siedzę smutny w długach.

Żona czasami mi dokucza,
Żem nierób, leser, czy fajtłapa
Do barku często nie da klucza,
I tłucze, gdy zaczynam chrapać..

Nieraz myślałem by ją rzucić
I pójść przed siebie gdzieś w nieznane,
Gdzie mógłbym pieśń wolności nucić
I spełniać swe życiowe plany.

Ale gdy patrzę na teściową,
To twardość ma od razu mięknie
I nie rozstanę się z połową
Bo serce mi z żałości pęknie.

Żona bez przerwy jest skrzywiona
Chociaż zadbana, czysta, schludna,
Lecz ma teściowa - cud persona
Życzliwa, dobra, nie marudna.

Zawsze uczynna, cicha, miła,
Choć zdrowie często jej szwankuje
Więc modlę się by długo żyła
Gdyż jej codziennie potrzebuję.

Teściowa gwiazdką mą na niebie
Ten błysk, ten blask, ten uśmiech błogi,
Wspomaga często mnie w potrzebie,
To dla niej sprzęt kupiłem drogi.

Wożę ją często do lekarza
A o dentyście wciąż pamiętam
Niech skarby złote swe pomnaża
Gdy umrze, dla mnie będzie święta!

Nakrywam często ją kocykiem
Dbam by przeciągów też nie było
Teściowa moim jest promykiem
Bez niej by życie sens straciło!

Będę dbać nadal o teściową
Nie szukam żony młodej, nowej
Teściowa życia mą królową,
Zostaję, szkoda mi teściowej




































































złotych zębów

autor

Gacek

Napisany: 2013-02-26 Dodano: 2014-09-16 16:04:42

Ten wiersz przeczytano 1485 razy

Oddanych głosów: 21

Rodzaj Rymowany Klimat Wesoły Tematyka Na dzień dobry

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie