Tęsknica
Ponad mrokiem, w górze
szalejące gwiazdy
niewidoczne za chmurną kurtyną,
rzeczywistość śpiąca.
Anioł i diabeł ucho wyczula,
kiedy wśród zmarzliny
kroków nasłuchuję.
Jak w ciemności trafić
do fosforu oczu,
jak przedrzeć się śniegami
ciepło twoje poczuć.
A Wszechświat jak mechanizm
doskonale się kręci
dal ogromnieje,
wiersze
na progu klęczą.
Boże, tylko Ty pojmujesz,
że nieznanym zmysłem
nocą
drugie serce czuję.
autor
Biala dama
Dodano: 2010-02-21 00:01:49
Ten wiersz przeczytano 690 razy
Oddanych głosów: 8
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (7)
Wszystko co zdarza się raz, może się już nie
przydarzyć nigdy więcej, ale to, co zdarzyło się dwa
razy, zdarzy się na pewno po raz trzeci.
— Paulo Coelho
Piękny wiersz i fajny tytuł...
Ładnie lekko i ciepło :) cyt." dal ogromnieje,
wiersze na progu klęczą."- dobre :) Pozdro
ten nieznany zmysł... intuicja? mnie się podoba
Pytając się Boga, czy pojmuje, obnażasz słabość swojej
wiary.
Widzę ,że tęsknica uskrzydla-pięknie.
bardzo piękny,refleksyjny,ciekawy wiersz!jestem pod
wrażeniem-gratuluję!......życzę weny i pozdrawiam
cieplutko