Tęsknota

Kawiarniany dym się unosi wśród ludzi różnych zdarzeń.
Szepty składane w powietrzu wędrują echem sali,
Cicha muzyka otula mały stolik w cieniu świec.
Samotny ja z różą przy stoliku ......... czekam,
Wiem że nie ujrzę Cię juz nigdy ...to koniec .
Wierny swym marzeniom smakuje własne łzy,
Nie przytuli mnie dłon którą kocham.
Nie usłysze głosu który drażni zmysły,
Nie zobaczę uśmiechu wartego grzechu.
Wymarzonym jesteś snem tylko Ty liczysz się.
Na serwecie piszę słowa żalu smutku,
Glośny krzyk bólu rodzi się w niebie.
Wybacz mi że nie mogę przestać Kochać cię.
Teraz tu nad stolikiem pełnym płatków róży zwiędłem,
znikłem ślad został tylko że tu byłem,
Łodyga z kolcami która rani wciąsz.

autor

GM Lew

Napisany: 2004-05-15 Dodano: 2004-07-16 00:13:00

Ten wiersz przeczytano 428 razy

Oddanych głosów: 6

Rodzaj Wolny Klimat Smutny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie