Wiersze SERWIS MIŁOŚNIKÓW POEZJI GRUPA AUTORÓW BEJ

logowanie
Zaloguj
Nie pamiętasz hasła?
Szukaj

Tęsknota bez ogólnej świadomości

A kiedy Cię nie ma,ciała obecności nie mogę poczuć w swych ramionach,
to jakoś nie zawsze zajadam się słodyczą samej w sobie świadomości.
Raczej i na pewno,smutno,gdy Cię nie ma,
zimno,nawet w słońcu,szaro i przyziemnie.
Serce składa się do snu, by przemilczeć ból tęsknoty,
ciało stygnie w bezczynności.
Drzewa zamierają,nie kołyszą już spojrzenia,
herbata zimna i gorzka,choć dopiero zaparzona i przecukrowana przecież.
Konie dzikie,zaprzężone do karety istnienia,zgłupiałym,pytającym wzrokiem czekają na decyzje,
a ja nie wiem,co powiedzieć,gdy nie ma Cię blisko.
Kurczę się i chowam przed ciemniejącym,za dużym dla mnie światem,
weż mnie serce z sobą,zasnąć chcę,by nie bolało.
Przywołać świadomość Twej obecności,ale tęsknota tak dusi mnie,
pragnę już znów być przy Tobie,choć przed chwilą na pożegnanie pocałowałaś mnie.
Może to choroba,może wybryk uczuć,nie ważne co,lecz potęgą krzyczy,
gdzie jesteś ukochana?Skóra marszczy się w zmęczonej starości,bez Twej słodyczy.
Włosy siwieją,oczy mrużą,jakby chciały odejść w nicość,
garbię się ku starości,usta nie chcą się uśmiechać.
I patrzę w lustro i młody jak zawsze i nie ma tych objawów,
to dusza i miłość ma nie może sobie bez Ciebie poradzić.
Lecz na szczęście czas nigdy nie odpoczywa,więc przynosi Cię na rękach z umiłowaniem naszej milości,
znów splatają się ciała,świat kurczy,kurczy,jest dla nas tylko i dla naszej w nim obecności.
Oplata ciasno nasze powłoki,jak płaszcz skórzany,jak ciasne bandarze,
nie ma go nigdzie,jest nami,a my dla siebie całym tym światem.
Gwiazdy czujemy na plecach,jeziora płyną z ramion do stóp,
trawy i lasy łaskoczą pierś,wszystkie cuda i zwykłości otulają nas,bo z soba jesteśmy znów.
Świat przybrał krztałty ekstazy,świat przemówił krzykiem seksualnej rozkoszy,
pomieszanej z sokiem serc,miłością potężną i nieskończoną.
Zaraz uspokoją się zmysły,świat znów rozrzuci swe ramiona,wróci do ludzi i innych tworów Boga,
stanie się przestrzenią,bytem dookoła.
Jeszcze chwilę nam służy rozgwieżdżone prześcieradło,potem niebem sie stanie,
kolejny raz pójdzie spać serce,w tęsknocie,smutku pustką bez Ciebie przyzywanym.

autor

rebel

Dodano: 2006-12-15 13:26:16
Ten wiersz przeczytano 535 razy
Oddanych głosów: 7
Rodzaj Rymowany Klimat Romantyczny Tematyka Miłość
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
zaloguj się aby dodać komentarz »

Komentarze (0)

Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.

Dodaj swój wiersz

Ostatnie komentarze

Wiersze znanych

Adam Mickiewicz Franciszek Karpiński
Juliusz Słowacki Wisława Szymborska
Leopold Staff Konstanty Ildefons Gałczyński
Adam Asnyk Krzysztof Kamil Baczyński
Halina Poświatowska Jan Lechoń
Tadeusz Borowski Jan Brzechwa
Czesław Miłosz Kazimierz Przerwa-Tetmajer

więcej »

Autorzy na topie

kazap

anna

AMOR1988

Ola

aTOMash

Bella Jagódka


więcej »