Tęsknota z nadzieją

Kocham cię tak bardzo,
Twego ciała i duszy mi wciąż brak...
Chciałabym poczuć cię lepiej...
Dotknąć twych myśli, poczuć sedno
Lecz bez twej zgody promyk pryśnie,
Nie pozwól na to...
Daj się omamić, poczuć spełnienie
Nigdy nie pożałujesz...
Dopóki nie spróbujesz...
Czekam na ciebie, choć czuje cierpienie
Nie straciłam nadziei...
Wierzę w los szczęśliwy, który zna
Pragnienia przyczyny...
Tak prawdziwe i uczciwe...
Nie mogę ich zostawić beznadziejnie niczyje...

autor

Ilonkaj

Dodano: 2006-01-06 16:41:34

Ten wiersz przeczytano 408 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Nieregularny Klimat Smutny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie