Też miałem dziadka..
Coraz częściej wracam do wspomnień z mego dzieciństwa,aby porównać z naszymi pełnymi techniki latami-coraz dalej od natury!
Mój dziadek Ignac
wielki marzyciel...
Uprościł swoje
dla dzieci życie!
Już od zarania
głowa rodziny..
Jak ja pamiętam
był On jedyny!
Wąsa podkręcał
jak fajkę pykał..
A przy tym dobry
był to muzykant!
I jak zaśpiewał
stare piosenki..
Chodził wesoły
nigdy nadęty!
Dobry kłusownik
był na Zające..
Za nimi kicał
po całej łące!
Lubił panienki
sobie podłapać..
Dzionek przeminął
pożegnał zapał!
Nocki przesypiał
zawsze wyspany..
Zabawy chętny
bo lubił tany!
A gdy wybiła
życia końcówka..
Sam się położył
do swego łóżka!
Dzisiaj podziwiam
swojego dziadka...
Lepszy od mnie!
Dla mnie to gratka!
Henio.
Komentarze (13)
Dużo emocji zawartych w wierszu. Wspomnienia są chyba
jedyną rzeczą, której drugi człowiek nie może nam
odebrac. :)
Bardzo mile wspomnienie o dziadku. bardzo zaluje, ale
nie pamietam zadnego dziadka, tylko jedna babcie. Ja
urodzilam sie ostatnia, oni odeszli wczesniej. Wielka
szkoda, ze nie moge miec takich wspomnien, za to moje
dzieci maja wspomnienia o moim ojcu, najwspanialszym
dziadkiem na swiecie.
Piękny wiersz napisany z szacunkiem... jakie to
szczęście móc poznać własnych Dziadków. Ja takiego
szczęścia niestety nie miałam...
Milo przeczytac taki pogodny wiersz i moge tylko dodac
,ze poczucie humoru i chec do zycia to napewno dziadek
w spadku Ci zostawil.
Wiersz pogodny,aż ciepło robi się na sercu.Tylko
smutny tytuł,dlaczego ''Też miałeś dziadka''? Przecież
nawet gdy nie ma wśród nas to ukochani są w nas...żyją
w sercach! I powtórzę się,bo teraz powietrze cieszy
zapachem...zapachem niezapominajek.
Gdy czytam Twój wiersz o Dziadku , pamiętam jakie
nieraz robiliśmy sobie kawały, On był w tym
doskonały,co i nam się udzieliło.Uwielbialiśmy
przebywać z Nim , słuchając jego wspomnień z młodych
lat,dla Niego nie było smutasów ,ten człowiek urodził
się pod szczęśliwą gwiazdą i nas swoim entuzjazmem też
zarażał.Był wnikliwym obserwatorem przyrody i znał się
na ludziach , nieraz mogliśmy to stwierdzić.Źyczyłabym
takiego Dziadka niejednemu młodemu człowiekowi.Wiersz
ciepły jaki może napisać tylko kochający wnnuk o swoim
drogim Dziadku.
a to ci dziadunio - oj chciałaby pozostawić po sobie
takie urocze wspomnienie - wspaniałe strofy z pięknym
wspomnieniem - nic tylko czytać z uśmiechem, by na
koncu zapragnąć zarażać taką wesołoscią jak Twój
dziadek - tylko jak on to robił?
bardzo sympatyczny i miły wiersz dla dziadka, to
wspaniałe , że możesz tak ciepło o nim pisać i że masz
go w swojej pamięci...pewnie zawsze będziesz miał...
Dawniej wydaje mi sie ze zycie bylo weselsze z dala od
techniki.Wiez miedzyludzka byla bardziej zwiezla.
Dzis ludzie maja wiele mniej czasu dla siebie-
niestety.
Bardzo realny zyciowo wiersz.
Jak świetnie opisałeś cechy swojego dziedka. Bardzo
rytmicznie brzmi ten wiersz . Krótkie wersy skocznie i
lekko płynie, podoba mi się i treść i budowa.
Jak bym widziała swojego dziadka, tylko mój nie miał
wąsa i nie polował na zające. Zawsze pogodny, jak Twój
też nam śpiewał swoje pioseneczki.
bardzo rytmiczny wiersz, jescze melodia i już piosenka
gotowa.
Bardzo polubiłam Twojego dziadka Ignaca,
to musiał być dobry i wesoły człowiek.
Oby kiedyś tak ktoś mnie wspomniał.
Wiersz podobał mi się, a nawet trochę wzruszył.
Tak prosto, a z jakim wielkim szacunkiem i
zrozumieniem wspominasz dziadka. Jesteś nim w 1/4...
a wnuk udał się dziadkowi. Pogodny, pełen ciepła i
życzliwoći wiersz. Brawo.