To było ostatnie pożegnanie
Tak nagle przyszła,
nie zapytała czy może,
odebrać życie i odejść.
Była dumna, gdy zabrała mi ją,
na wieży w kościele,
głośno zabrzmiał dzwon.
Moja twarz posmutniała,
opuściłam głowę,
stałam jak oniemiała, płakałam.
Cóż mi pozostało po latach.
Ciche wspomnienia z dni radosnych,
nie mogę być z tobą, już żadnej wiosny.
Święta spędzam sama - bez ciebie,
dorosłam, nawet o tym nie wiesz.
Wszyscy świętują Dzień Matki,
ja na twój grób przynoszę bratki,
składają matkom życzenia,
do mnie powracają bolesne wspomnienia.
Tęsknota i ból jest przeogromna,
pewnego dnia ciebie spotkam.
Gdy zejdę ze świata tego,
przyjdę przytulić się do serca twojego.
Nie ma dnia bym łez nie roniła,
miałaś być ze mną, ja miałam być
szczęśliwa,
Pozostały zdjęcia wyblakłe,
czarno - białe,
jak niosą ciebie w trumnie.
to było moje z tobą - ostatnie
pożegnanie.
Ola
Komentarze (43)
Wzruszająco i pięknie. Wiem jak to się czuje i
przeżywa, lecz po latach, troszeczkę to mija, ale
nigdy się nie zapomina. Pozdrawiam miło.
Trzeba wspominać ,gdyż nasze cudowne Matki nosimy
zawsze w sercu ,pozdrawiam pięknie
PANIEMISIU, mam bardzo dużo takich wierszy. Czasami
nie mogę ich czytać, wspomnienia bolesne wracają.
Znam tak samo jak Ty.Swojego czasu napisałem króciutki
wierszyk."Mojej mamusi".
Nie uleczył ani jednej rany, mimo lat. Pozdrawiam
To znasz mój ból PANIEMISIU. Pozdrawiam
Smutno...ale coż, utrata bliskiej osoby to okropny
ból, dobrze że czas leczy rany.
Trzymaj się Olu, pozdrówki:)
Wiersz bliski mi sercu.Też jako dziecko straciłem
mamę.Pozdrawiam
Oleńko! no co Ty? tak smutno dzisiaj u Ciebie, a
słoneczko świeci!
Pozdrawiam serdecznie:) i zapraszam do siebie:)
Witam wszystkich serdecznie. Emi16 , to przykre jak
musimy pożegnać tak bardzo bliską osobę. Ja byłam
dzieckiem, jak mnie to spotkało. Nie da wyrazić się
tego w żadnym wierszu, - bólu, tęsknoty, brak matki,
gdy potrzebujesz pomocy. Pozdrawiam serdecznie
Bardzo smutny i szczery wiersz. Współczuję. Ale nie
można całe życie rozpaczać. Życie jest wspaniałe,
tylko trzeba to dostrzegać i tworzyć. :)
Tego na pewno chciałaby każda matka dla swojego
dziecka.
Witaj Olu. Wzruszające słowa wiersza, bez wątpienia.
Pozdrawiam:)
Wzruszył mnie twój wiersz . Chylę czoła i pozdrawiam
Wzruszył mnie twój wiersz . Chylę czoła i pozdrawiam
Olu piękne wspomnienia choć tak bardzo smutne i znam
ten ból ja przeżywałam to dziesięć lat temu i to
podwójnie bo pięć tygodni po śmierci mamy umarła moja
jedyna siostra.Miłego dnia:)))