to chyba milosc...
dla robaczka...
Zapaliles we mnie swiatlo,
ktore moglo nigdy sie nie wskrzesic.
A bylo tak latwo.
jedynie w myslach grzeszyc.
Otworzyles jedna z bram do mego serca,
skradles nawet najmniejsza tajemnice,
teraz wiem ze potrafie,
isc z Toba przez zycie.
Wzbudziles we mnie zaufanie,
chociaz nadal sie bronie,
bo nie mozna zawierzac bezgranicznie
i sprzedac sie w Twoje dlonie.
Dziwnie sie zlozylo,
ze tak wlasnie jest, ze sie stalo.
Kilka rozmow niewinnych,
bylo nam za malo.
Wiem, ze nie bedzie latwo,
czekaja nas trudy i znoje.
Wiem, ze nie bedzie prosto,
polaczyc nas dwoje.
Zle spojrzenia ludzi,
bol innych i zalosc,
moga starac sie zepsuc,
co z nami sie stalo.
Lecz narazie nie mysle
o tym co moge utracic
i jaka wielka cene
za milosc zaplacic...
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.