To co mi zostaje

To co mi zostaje,
Kupa lęku,
Mego wdzięku,
Z pokorą znoszący,
Co gdzieś tak niechcący
Moje serce znieść nie mogło,

I tak tkwię w melancholii,
I dociekam,
Zrozumieć
mi trudno,
to co było,
to jest myśl na próżno,
lub droga kamienista,
aby z życia zrobić kryształ.

I nie wracać,
do rzeczy emocji i zdarzeń,
które gdzieś w sferze marzeń,
tak się zapętliły,
że został ból, tęsknota,
kupę lęku i wdzięku,
jakby ból mógł go mieć.

autor

iwona721226

Napisany: 2017-09-30 Dodano: 2017-09-30 16:53:23

Ten wiersz przeczytano 381 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Wolny Klimat Melancholijny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie