to, co zostaje w nas

hmm...wiersz wart kilkakrotnego przeczytania
niebanalnie ,prawdziwie przedstawiony sens naszego
życia, wspomnień ,pamięci...

przesłanie trafne i metafory czasu bo tak jest
przemijamy w nim a jednak wspomnienia krzyczą Wiersz
bardzo ładny w nastroju w podtekście zatrzymany duch
czasów w drzewach

ASie...w takim razie myślimy podobnie - uważam, że
rzeczowa krytyka jest niezbędna, by zrobić krok
naprzód... szkoda, że jej tak mało na tym portalu :)
Może kiedyś wrócę do tego wiersza i poprawię go
nieco... dziś mi wena gdzieś uciekła. pozdrawiam :)

ja się nie boję rzeczowej krytyki, bo uważam, że
dzięki niej piszemy coraz lepiej; nie wiem jak Ty
myślisz, dlatego wolę powstrzymać się od uwag;
ogromnym plusem wiersza są znakomite rymy i świetna
rytmika - jestem pod wrażeniem:) do pełni szczęścia
brakuje Ci liryki małych słów - zgrzytają mi wszystkie
ostatnie wersy:) pozdrawiam leciutko:)

bardzo ładny wiersz i "bogaty"ale przy recytacji jest
w nim mały zgrzyt-12 wers "odstaje"od reszty

Piękne metafory, wiersz pełen krajobrazów, świetny
klimat.

Nie mam przekonania do "słonego wiatru"

Zastanawiam się nad sensem bólu, który trwa mimo
upływu czasu. Ten ból ma oczyścić i pozwolić żyć na
nowo, jednak wspomnienia pozostaną. To one "w sny
wrastają", wywołują łzy i żłobią zmarszczki. Tak
rozumiem Twój wiersz(w skrócie). Piękne obrazowanie
poetyckie.

jeżeli jest coś godnego do zapamiętania ale jeżeli
smutek to lepiej zapomnieć,żeby życia nie prać
....wiosna ożywi drzewa i zieleń soki zaczną
krążyć...piękny wiersz...

niezwykle subtelny wiersz, ostatnie dwa wersy jakby
dla mnie

Zegar ciągle tyka, pozostaja wspomnienia.Dobrze
dobrane metafory

Przepiękne przenośnie, uwielbiam taką delikatność i
wrażliwość. Wiersz piękny. Pozdrawiam.

doskonałe metafory, świetny przekaz, forma
mistrzowska, wiersz przepiękny

Przepięknie...odbieram go bardzo osobiście.To
najlepszy wiersz jaki dzisiaj przeczytałam.Ach te
plaże ,ten wiatr i strzępy marzeń ,które gdzieś krążą
z tym wiatrem.