to już wszystko

To już wszystko, nic więcej w zanadrzu los dla mnie nie chowa,
bo choć kocham jak należy, wygląda na to, że miłość to tylko kolejna choroba.
Choroba, która odbiera zmysły, zatruwa myśli i penetruje wspomnienia
i choć zaczyna się niewinnie,
potrafi w ostateczności całe życie zmienić.

Później odchodzi leczona żalem i smutkiem, lecz nawet czas- Pan przemijania
nie zagoi ran, nie wymaże tego, co zakreśliła w sercu podczas swego trwania.
Miłość to jednak nie tylko cierpienie, które tak ulubował sobie Szatan,
miłość jest uczuciem, które w całym wielkim świecie nie ma skutecznego kata.
Bowiem czy mozna zniszczyć chorobę, na którą nie ma antidotum?

Kto żyw pragnie oddać się tej truciźnie za choć jedną chwilę podniebnego lotu.
Nawet gdyby trzeba było przypłacić to życiem, to warto umrzeć z miłości...
Warto, za te wszystkie godne bogów chwile uniesień, ciepła i namiętności.

Dlatego chcę być chora! Chcę się zarazić i umrzeć jeśli trzeba!
Choć chyba jest juz za późno, czuję jak jad się do mego serca wlewa...

To już wszystko, nic więcej w zanadrzu los dla mnie nie chowa,
bo choć kocham jak należy, wygląda na to, że miłość to tylko kolejna choroba.

dla mnie już za późno...

autor

Biedruś

Napisany: 2006-01-25 Dodano: 2006-01-25 22:38:21

Ten wiersz przeczytano 408 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Nieregularny Klimat Dramatyczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie