To lubię

Wiersz programowy

Lubię kiedy jest sobota,
Gdy po wszystkich jest robotach.
Lubię śpiewać, lubię tańczyć,
Lubię zapach pomarańczy. (T.Wożniak)
Lubię kiedy gra muzyka.
Dźwięk gitarek w dal pomyka.
W tle wtórują im organki,
Jakież piękne te poranki.
Lubię kiedy fala pluska,
Tafla lśni jak rybia łuska.
W wodzie się przegląda gwiazda,
Jak wspaniała taka jazda.
Lubię kiedy śnieżek prószy,
Lekki mrozek szczypie w uszy.
Pod nartami skrzypi puch,
Wchłaniam w ciało zdrowy duch.
Lubię kiedy ktoś mnie kocha,
I po nocach tęskniąc szlocha. (kombatanckie)
Miłość nie zaprzeczy faktom,
Warto oddać się jaj aktom.
Lubię, kiedy pełno ludzi,
Wtedy człowiek się nie nudzi.
Wówczas świat nabiera treści, (szantowe)
To się w pale wprost nie mieści.
Lubię, kiedy pęd mam w uszach,
Gdy maszyna dziarsko rusza.
Świat wiruje wokół głowy,
Jestem lekko odlotowy.
Lubię, kiedy ogień płonie,
Można nad nim rozgrzać dłonie.
Baraszkują w nim płomienie,
Taki jestem, się nie zmienię.
Lubię, kiedy w górach jesień,
Zapach liści z sobą niesie.
Szumią jodły na gór szczycie, (ludowe)
Takie oto wiodę życie.

autor

marquez12

Napisany: 2004-01-03 Dodano: 2007-12-20 21:48:56

Ten wiersz przeczytano 1006 razy

Oddanych głosów: 6

Rodzaj Rymowany Klimat Optymistyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie