To-nie człowiek

widziałam dzisiaj człowieka
choć wyglądał trochę jak cień
on tak jakby wciąż jeszcze czekał
aż swe ciało ujrzy wśród mgieł

gęsta mieszanina codzienności
życie gorzki ma smak
zagryza ogórkiem i wypluwa wnętrzności
od 40 lat - każdego dnia

widzowie znieczuleni bezradnością
mijają - o chyba wycieli tu drzewo
czasem smucą się niemożnością
myślą - pomoc - a ogarnia ich niemoc

pewnego dnia już go nie będzie
lecz problemów to nie koniec
wraki człowieka mijamy wszędzie
i niejeden jeszcze utonie

autor

Stronger.

Napisany: 2014-02-10 Dodano: 2014-06-21 22:07:15

Ten wiersz przeczytano 1076 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Rymowany Klimat Smutny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie