Tonący Azyl

Wieszam na wietrze słowa,licząć że je zaniesie.
Przed dom Twój odległy,a ty je podniesiesz.
I usłysz dźwięki, moich małych słów.
Wierze że twe serce, słyszy każdy szum.
Więcej niż Ci ludzie,którzy słyszeć tylko chcą,
to co im dodaje wiary,że bezpieczni ciągle są.
Ich nienaruszonych duszy,nie chcą brudzić prawdą słów.
Które czasem swą goryczą,powodują dziwny ból.
Ale po co chcieć je słyszeć,gdy głuchota nas oddziela.
Od rzeczywistego świata,w nim samego dobra nie ma.
A w ich świecie nie ma łez , szkoda że zamkniety jest.
Ale kiedyś gdy dojrzeją i rozglądną się czasami,
to dostrzegną przykrą prawde ,że niestety żyją sami...

autor

gayones

Napisany: 2003-04-29 Dodano: 2004-06-05 08:31:11

Ten wiersz przeczytano 443 razy

Oddanych głosów: 5

Rodzaj Rymowany Klimat Romantyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie