Treser z gwiazd

Jestem treserem z gwiazd
pymadrem i atmanem, przewodnikiem światła,
a wy tańczycie jak zagram, poruszając cielskiem.
Lubię potrząsać słoikiem, drogie bakterie,
polizać tsunami,
matki zmieniać w morderczynie,
karlice rozkochać w psie,
chłopca w chłopczyku.
Przybyłem do ludzi z zakrytej gwiazdą otchłani,
pentagram symbol nadziei,
wtajemniczeni znają jego wzór,
to podróżnicy, którym się udało,
teraz ich trup, ścieli się gęsto,
i niewygodnie rozkłada.
Jest wsród nas jeden fałszywy prorok,
który nie porusza palcami,
oczu nie przymyka,
włosów nie czesze,
ust nie otwiera, a mowa jego głośna,
ślepcy przez niego widzą,
obłąkani już wiedzą,
dziwki staja się świętrze od dziewic.
Wszyscy przewodnicy światła, poszukaja go,
pośród mrowiej chołoty,
naszego pożywienia,
na tym lizaku, co obraca sie za każdym liźnięciem .
Pragniemy by został jednym z nas.
My istoty w świetości, uświęcane,
samozrodzone w pochlebstwach otchłani,
w ubóstwie, ubóstwieni,
bez hańby rodziców.

Podobno ten,którego szukali,
wrócił do Ojca,
nie przewodzi juz światła,
On jest Światłością.

autor

pro-gnostyk

Dodano: 2010-09-29 12:16:02

Ten wiersz przeczytano 615 razy

Oddanych głosów: 1

Rodzaj Bez rymów Klimat Zimny Tematyka Wiara

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie