Trwać w pamięci żywych
Każdego dnia dokądś zmierzamy
Nowe rzeczy, doświadczenia odkrywamy,
Zmierzamy się z różnymi sprawami,
Czasem złe rzeczy ciągną się za nami
latami...
Nadchodzą czasem takie dni,
Kiedy zadajesz sobie pytanie i Ty
Na co nasze wzloty, upadki, trudy i
starania,
Do czego prowadzi ludzka egzystencja,
rozważania?
Jesteśmy, lecz przeminiemy,
Nie obudzimy się ponownie, umrzemy.
Trwać w pamięci żywych złudne marzenie,
Lecz każdy z nas ma szanse nie przerodzić
się tylko we wspomnienie.
Żyjmy, byśmy zawsze byli
I w sercach innych pokoleń zawsze się
liczyli.
Komentarze (3)
Wiersz z bardzo dobrą puentą ... istniejemy dla
pokoleń, aby tworzyli realność piękna nie bałagan
duszy...
Mądry i refleksyjny wiersz.Mnie też nurtuje problem
przemijania.Jak się pogodzić z tym ,że, przykładowo
,nasz praprawnuk nie będzie o nas nic
wiedział.Oczywiście będzie o nas słyszał o ile
polecimy na Marsa,ale to się rzadko zdarza.
Cudowny wiersz...
Jak wszystkie Twojego autorstwa.
:-*