Trwałość pamięci

Nic nie widzę... To poranek?
Mgła zakrywa jasny umysł,
Oczy mętne patrzą w próżnie,
Nic nie widzę... Błękit wstaje.

Obok mnie, kto to jest?
W ciemności ciało senne,
Lekko zadrgało, nagie, blade,
Obok mnie, kobiecy zarys.

Pamięc wraca, noc rozjaśnia,
cicho szepce imię panny.
Co tu robię? Chciałbym wiedzieć...
Pamięć wraca, ja uciekam.

O Bogini nocnych uciech!
Matko zmysłów wszystkich!
Nie powtarzaj żartów takich!

autor

konstanty działyński

Dodano: 2006-02-19 18:20:10

Ten wiersz przeczytano 715 razy

Oddanych głosów: 1

Rodzaj Biały Klimat Wesoły Tematyka Erotyk

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie