Trywialnie (znów sami)

Pierzchło światło
w noc bezdenną
nić urojeń zmienną
przepadło

Oszukało nas
zatruło pierwszą miłość
ostatnią zniszczyło
nieznośnym czyniąc czas

Za mało
słów zimnych
w nas innych
nam pozostało

Pokotem
padają Bogowie
pijani na zdrowie
niepomni co potem

Zbyt wiele
czerwonych róż
wyschniętych na kurz
ran na duszy i ciele

Zapominamy
nieodwracalnie
nad wyraz trywialnie
znów sami...

autor

Shadon

Dodano: 2008-08-13 16:57:08

Ten wiersz przeczytano 479 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Rymowany Klimat Obojętny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie