Trywialność

w obliczu pustki egzystencjalnej
korelacja paranoi, bezwiedność
odnaleźć światło rzeczy - abstrakt
wyfrunąć z otchłani bez skrzydeł - absurd
ignorancja deprymuje chęć życia
marazm zachęca do autodestrukcji
personifikując ujemne wartości
rozsypałem własną osobowość - przypadkiem
znaleźć sens w bezmiarze trywialności
racjonalnie rzecz biorąc - trud syzyfowy
proklamując bluźnierstwo
spłaszczając świętości
subiektywizm królową nauk
bo nasze serca są utkane
ze smutku i trwogi
dostarczanych w opakowaniu
sygnowanym niepewnością
biegniemy przed siebie
a może
to tylko wiatr dmie
w żagiel naszego losu

autor

Marek Seweryn

Napisany: 2014-12-14 Dodano: 2014-12-14 23:28:27

Ten wiersz przeczytano 672 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Bez rymów Klimat Pesymistyczny Tematyka Samotność

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie