trzy odsłony strachu - (Gigi)

http://www.youtube.com/watch?v=7LUm-E4GPU8

urwana dźwiękiem. z przytułku złamanych przysiąg,
dark-orlean. ona już nie kocha. ona w niej płynie.
czerwone wino i bianco krew, z pierwszej miesiączki.
jak sprawiedliwość wiejskiego tłumu. wymierza cięgi,

z jej miedzianych włosów i spojrzeń, tkane ptactwo.
wiła wianki do ciepłych. gdzie nigdy nie zachodzi
od tylu. przecedza się głębia płonących spichlerzy,
zakamarków ulic, sennych placów i korytarzy.
wiruje w głowach rewolucja paryskich studentów.

zebrała tłum motocyklistów i groteskowych muz.
w skórzanych kurtkach, wrzeszczący diabeł
jean-pierre, pachnący jeszcze sorboną. rozdarty
na piersi reżim remizy, kto nie tańczy, musi umrzeć.
na granicy płynności tych ruchów. dance macabre.

- i działa się przemoc algierczyków. dali się orać, gdy
grali melodie brela. ona falowała wraz z podłogą,
ściany podpierając pijanymi mężczyznami.
potem znów było panicznie cicho.

- i zawisł w powietrzu skowyt, na pobliskim łańcuchu.
rozebrał ją z drżenia. śpiącą kotkę-pogożelicę.

wpatrzona w martwy punkt. w tylnym oknie citroena,
już tylko dziecko wylizujące palce z malinowych.
a od montparnassu, szedł człowiek. z wybitą szybą.

autor

Kornelius

Dodano: 2010-03-15 12:18:53

Ten wiersz przeczytano 470 razy

Oddanych głosów: 8

Rodzaj Bez rymów Klimat Zimny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie