Trzy wstępu do sztuki rozdziały

Zwracam się do swego wnętrza
Bez tych kłamstw co je sprzedaję
Niezbędnych na wzór powietrza

Prosić śmiem o chwilę prawdy
W przyszłych stęchłych mi godzinach
Gdzie nie będę szczędził w drwinach

Odwagi cień też się przyda
Duszy wrażliwej na rany
Gdy inny złe słowa wyda

Formy wyższej nie oszczędzę
By zakamarki w nas zgniłe
Złożyć w pięknej mogile

***

Podstawa autorów psychiki
A zasady przykrej logiki
Wobec wiary we własne serca
Niech nikt się od nich nie wykręca

I.
Bezprawnie pisać jest o odległych dziedzinach
Kiedy codzienna krew
Codziennie tętni w żyłach

II.
Nie wypada o rzeczach pisać oczywistych
Chlubiąc się spojrzeniem
Oczu płytko szklistych

III.
Nie warto tak olśniewającej tworzyć sztuki
Bowiem trafi ona
Między bezmyślne tłuki

IV.
Niesłusznie własny brać warsztat za poetykę
Nawet gdy miliony
Oklaskiem karmią pychę

***

Forma równą treści była nigdy
Fakt oczywisty jednak mi przykry

Treść przez czujne ceniona umysły
Zaś jej postać pieści wszelkie zmysły

Forma to dla człowieka narzędzie
Do niej każdy przekaz kiedyś wejdzie

Treść to rodzaj ceny narzuconej
Na postaci potencjalnie nowej

Forma powinna do picia służyć
Treść natomiast z reguły się pije

Picie z podłogi będzie się dłużyć
Nawet jak napój słodyczą bije

autor

Waryjat

Napisany: 2007-07-06 Dodano: 2007-07-07 12:00:50

Ten wiersz przeczytano 423 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Wolny Klimat Obojętny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie