Trzynaście róż w bukiecie

Anastazja jako dziecko była nieco dziwna.
Nauczyciele mówili - dziewczynka
zamknięta w sobie, inteligentna,
nad wiek poważna. I że może trzeba
poświęcać jej więcej uwagi.

Podkreślali - dawać dużo miłości i ciepła.
Więc dostawała. O(d)znaki rodzicielskiej troski
klaskały rytmicznie, w miejscach niewidocznych
paliły wstydem. I podszywały strachem przed najgorszym.

Pamięta ręce matki w swoich włosach,
szarpanie, kosmyki na podłodze,
drewnianą rakietę do badmintona
bezlitośnie połamaną. Nawet tak bardzo nie bolało.

Anastazja gdy dorosła, dość pospiesznie wyszła za mąż.
Nie musiała. Facet dobry, mądry, czuły. Przede wszystkim - nie uznawał
bicia ani wyzywania. A to było takie ważne, najważniejsze.
Tak uciekła w inny dramat.

https://www.youtube.com/watch?v=AYOis02tujI&nohtml5=Fa lse

autor

Turkusowa Anna

Napisany: 2016-05-01 Dodano: 2016-05-01 08:51:03

Ten wiersz przeczytano 1432 razy

Oddanych głosów: 56

Rodzaj Wolny Klimat Smutny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie