O tulipanie...

Stoi na biurku czerwony tulipan,
W wodzie się pławi, niczego mu nie żal,
Nikt mu pomyłek głupich nie wylicza,
I nigdy miłości do życia nie odbiera...

Czasem popatrzą na niego dzieci,
Czasem uśmiecha się doń pani domu,
Każdego widok tego kwiatka cieszy
I nie zawadza tutaj nikomu...

Stoi wię sobie tulipan na biurku
W szklanym wazonie i myśli po cichu,
Ale tych myśli czytanych pomalutku
Nie zdradźcie nikomu, ni szeptem, ni w krzyku:

"Cieszą się ludzie patrząc mi na płatki,
Cieszą się, kiedy pachnę im w domu,
Cieszą się dzieci, cieszą nastolatki,
Lecz tak naprawdę nie jestem potrzebny nikomu..."

Niektóre rzeczy da się łatwo zastąpić... A miłość...?

autor

Wróżka

Napisany: 2005-05-05 Dodano: 2005-05-05 17:39:11

Ten wiersz przeczytano 1124 razy

Oddanych głosów: 5

Rodzaj Rymowany Klimat Melancholijny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie