Twój głos

usłyszałam ten głos dochodzący z pod nieba wiem
mówiłeś do mnie jak wówczas kiedy
zupełnie nie zdawałam sobie sprawy z możliwości własnych uszu
kiedy to pozostawało jedynie w marzeniach
iluzjach losu historii dogmatów wiary a jednak

okazuje się iż świat jest taki mały przed tobą
największy z wielkich

karmisz mnie małą łyżeczką z misiem jak wówczas
kiedy byłam malutką dziewczynką z kitkami biegającą
bezładnie pomiędzy drzewami obiecanego raju

trzymasz za chustę gorącą dłonią
wiedząc iż wciąż się przewracam
pomimo zdartych kolan śmiejesz się mówiąc
że kiedyś się wreszcie nauczę

dlatego
ściskając w ręku podarowany przed kilu laty
elementarz człowieka
literuję sylaby codziennie po jednej próbując
nie zatracić wiary wiedzy i marzeń

autor

Emilia Szumiło

Napisany: 2007-04-16 Dodano: 2007-04-21 00:15:07

Ten wiersz przeczytano 505 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Biały Klimat Ciepły Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie