Twoja narkomanka...

Czuję się nie sobą
Złap mnie za dłoń
Bo sama nie dam rady
Kierować swoją krwią...

To wszystko do granic
Możliwości smutne
I szczęśliwe bezgranicznie
Tak puste i sztuczne...

Jestem twoim narkomanem
Zrób ze mnie co zechcesz
Tylko daj to co potrzebne
By przeżyć tej nocy ciemnej...

Szukam antidotum
Pośród wulgarnych łez
Lecz bogini zbyt daleko
Więc znów żebrzę o śmierć...

Dźwięk nieistniejącego słońca
Przygnębia i zabija
Obudź pocałunkiem swoim
Bym znów w pełni odżyła...

Pozwól mi się cieszyć
Póki czar ten nie pęknie
Złap dłoń i biegnij
Tam gdzie wzrok nie sięgnie...

autor

.siostra.nożownik.

Dodano: 2006-10-01 11:36:44

Ten wiersz przeczytano 399 razy

Oddanych głosów: 17

Rodzaj Rymowany Klimat Smutny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie