Twoje słowa koją i kołyszą

I anielsko lekką głoską zwodzisz mnie kochany,
jakże ciepło jest przy twojej zgrabnej mowie,
moje ucho kocha wyraz ten poranny,
bo miłości wielkie wmawia sobie.

Świetlistymi literami pieszczę swoje chłodne ciało,
dźwięcznym głosem wnikasz w moją duszę,
a gdy milczysz krzyczę w niebo mało, wciąż mi mało,
przecież słuchać czułych dźwięków dzisiaj muszę.

Czym zgrzeszyłam o mój wielki jasny Boże?
Czy niedobra kiedyś w życiu byłam?
Czemu zasnąć w jego słowach dziś nie mogę?
Czy na miłość tą nie zasłużyłam?

autor

Idril

Dodano: 2007-02-21 22:02:30

Ten wiersz przeczytano 709 razy

Oddanych głosów: 6

Rodzaj Rymowany Klimat Obojętny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie