Twoje szczęście
masz szczęście
tak zwyczajne
powszednie jak chleb
i powietrze
bierzesz ile chcesz
a ty zasłaniasz się gazetą
ekranem
milczeniem
nie widzisz jak szarzeje i blaknie
aż zniknie niepotrzebne
i nawet sie nie dowiesz
jakie miałeś szczęscie
autor
Ewa1
Dodano: 2008-06-23 21:15:40
Ten wiersz przeczytano 627 razy
Oddanych głosów: 13
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (5)
To bardzo ważne, żeby umieć cieszyć się małymi
rzeczami, zwykłą wspólnie spędzoną chwilą. Niestety,
nie wszyscy to potrafią. Trzeba umieć docenić
szczęście i okazać to bliskiej osobie, bo inaczej
wyblaknie - świetnie to ujęłaś.
Mysle ze moglabym rowniez napisac wiersz na ten sam
temat, niestety...ale gratuluje wiersza mimo wszystko!
Masz rację Ewo... najpierw go nie dostrzegamy, a
później jest płacz, że przeminęło.
zgadzam sie z Hyoscyamus- właśnie po to jest smutek i
cierpenie- żeby dostrzec jakie mamy lub mieliśmy
szczęście. I dlatego warto także nieszczęście doceniać
;) piękny wiersz :)
Tak bywa, że szczęścia nie dostrzegamy, gdy jest ono
tuż obok. Wydaje się normalnością. Zaczynamy doceniać
gdy je tracimy. Bardzo ładny i dojrzały wiersz.