A Ty masz w głowie same błędy...
Błądzić jest rzeczą ludzką.
Nie ma ludzi idealnych.
I ty męcz się, mów tu co
Do niego, że on normalny,
Że martwić się co niema,
Że wszystko się jakoś ułoży,
Że błędy we wspomnienia
Przemienią się może.
Na razie jest tak a nie inaczej.
Na razie niezbyt dobrze jest.
Ale spójrz optymistyczniej:
Przyjąłeś przecież chrzest.
A ilu jest ludzi na świecie,
Co w ogóle nie wierzą w Boga!
A ilu żyje w nędzy i biedzie,
A ty masz tyle, ale ci wydać szkoda.
A zobacz dobrze, że twój kraj
Nie opętała jeszcze żadna wojna.
A zobacz, niedługo już maj!
Ty ten miesiąc tak lubisz! Wiosna!
Kochasz wiosnę.
Nie troszcz się tak bardzo,
Nie śmieć sobie głowy wszystkim,
Przyjdzie i czas na to,
Że staniesz na nogi wielki.
Nie wpadaj przez te drobne błędy,
W rozpacz i straszne przygnębienie.
Zabłądziłeś, to fakt. To nie tędy,
To nie ta droga, ale tak pochopnie
Nie osądzaj wszystkiego, że będzie
Źle i tak dalej w koło Macieju.
Spokojnie, opanuj się, powoli.
Tak naprawdę z poprawą tych błędów
Żaden potężny wilczur cię nie goni!
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.