Ty według mnie...
Nadal czekasz
Niestrudzenie cucisz resztki wspomnień
Szron pokrywa usta czerwone jak rozżarzona
stal
Mróz spoczął na powiekach
Sople lodu wplotły się we włosy
Mleczna skóra z za szklistego lodu
Odbija światła latarni
Zasnęłąś...
Noc zimowa bezlitośnie owinęła swe
ramiona
Wokół ogrodu wspomnień lata zeszłego
Nawet szatan się zasmucił
autor
Skryty
Dodano: 2005-01-21 14:40:05
Ten wiersz przeczytano 472 razy
Oddanych głosów: 10
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (1)
Piękny, choć smutny. Wspaniale ukazuje tęsknotę, ból
po rozstaniu, życie wspomnieniami.